Kot Maine Coon
Jedna z najstarszych naturalnych ras kota Ameryki Północnej to Maine
Coon lub Main Cat, znany jako odmiana od prawie stu lat. Jego imię
pochodzi od nazwy Stanu Main w USA. Myślano kiedyś, że kot pochodził z
krzyżówek pomiędzy półdzikimi kotami a szopem praczem. Stąd imię Coon,
chociaż dziś wiadomo, że jest to biologicznie niemożliwe. W
rzeczywistości istnieje wiele legend otaczających początki rasy Maine
Coon.Inne źródła czy legenda mówi jak Marie Antoinette (Maria Antonina) planując ucieczkę z koszmaru Francuskiej Rewolucji wysłała swoje koty pod opiekę do Stanu Maine. Miały tam być do momentu znalezienia sobie i im nowego domu i tak się miały znaleźć w Stanach. Definitywnie wiadomo, że rasa powstała na wybrzeżu i wyhodowali ją farmerzy.
Na szczęście nie ma dowodów na to, że prawdziwa jest ta romantyczna historia. Bardziej prawdopodobne było by skrzyżowanie Rysia Amerykańskiego z kotem domowym. Jeszcze inna teoria głosi, że pierwsze Maine Coony były kotami Norweskimi Leśnymi, które około 1000 r. przywieźli wikingowie. Nic jednak również nie potwierdza tej teorii.
Tym, który na początku XIX w. przywiózł koty Perskie i Angory do Ameryki był kapitan Coon. I czy kapitan na prawdę się tak nazywał, nie widomo ale ta wersja może być najbliższa prawdy. Mainecoony prawdopodobnie powstały z krzyżówek przywiezionych do Ameryki kotów długowłosych i kota domowego.
Dlatego też dzisiejsi bardziej światli wielbiciele kotów wiedzą, że kot z długim futrem sprzedawany był przez odwiedzających miasta przybrzeżne marynarzy i to oni przywieźli koty, które w następstwie krzyżowały się z innymi kocimi tubylcami. Co dało rezultat w postaci dużego i przystojnego amerykańskiego długowłosego kota znanego dzisiaj jako Maine Coon.
Różne historie często nadmieniają o ich wielkości - podobno jeden osobnik ważył 18kg. Raczej życie w środowisku naturalnym nie pozwoli przybrać takiej wagi. Z reguły koty te ważą 5-7 kg co i tak jest dość pokaźną wagą. Na pewno były to ulubione koty gospodarstw domowych nim pobiegły na wystawy. Słynęły z odwagi, zręczności, hardości oraz dużej niezależności.
Przystosowane do ostrych zim w rejonach Ameryki gdzie co roku spada ponad 2 metry śniegu. Izolację zapewniają grube długie włosy i bardzo gęsty podsierstek. Ten kot to prawdziwy "TWARDZIEL". Dwa stulecia życia na półdziko wyeliminowały chorowite i słabe osobniki umacniając odporność i siłe organizmu.
Pręgowany Coon był atrakcją w czasie wystawy kotów w Madison Square Garden w 1895 r. w Nowym Jorku lecz wystawiane bardziej popularne rasy spowodowało niedostrzeżenie Maine Coona. Mimo to rasa rozkwitała i była coraz bardziej popularna.
W 1953 r. powstał w Stanach Centralny Klub Maine Coona utworzony w celu promocji rasy. W 1967 r. Maine Coon został zaakceptowany jako pokazowy standard przez kilka organizacji systematyzujących rasy. W 1976 r. powstało międzynarodowe stowarzyszenie ochrony Maine Coona. W tym samym roku towarzystwo miłośników kotów CFA zaakceptowało rasę z pełnym statusem czempiona.
Są ogromne – to jedne z największych kotów. Jeden z przedstawicieli tej rasy miał wąsy o rekordowej długości, mierzyły aż 16,5 cm. Jeśli chcesz się upewnić czy Twój kot to Maine Coone przyjrzyj się jego czołu, ma tam widoczne „M” inicjał rasy. Początkowo skupiano się na talentach łowieckich tych kotów, później ważniejszy stał się ich miły charakter.
Dzisiaj są drugą po Persach najbardziej popularną rasą. To na prawdę duży kot może ważyć nawet 17 kg chociaż średnia waga samców to 8,5 kg. osiągają średnio 1 m długości, a rekord to 1 m i 20 cm. Maine Coone przypomina doga niemieckiego to łagodny olbrzym. Wielkie łapy ułatwiają chodzenie po śniegu i przypominają rakiety śnieżne. Długi puszysty ogon zapewnia równowagę, zwinność i ciepłe okrycie na zimne wieczory. Dorosłe Maine Coony mają trzywarsrtwową sierść. Dwie warstwy podsierstka i jedną warstwę ochronną. Mogą być białe, czarne lub różnokolorowe
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz